Radioteleskop RT90 +

Dziewięć polskich uczelni i ośrodków naukowych powołało do życia konsorcjum, którego głównym celem jest budowa do 2018 r. jednego z największych radioteleskopów na świecie, o średnicy powyżej 90 m. Będzie on filarem powstającego właśnie Narodowego Centrum Radioastronomii i Inżynierii Kosmicznej (NCRIK).

długość materiału:   4:33

Konsorcjum Narodowego Centrum Radioastronomii i Inżynierii Kosmicznej zostało utworzone przez:
– Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu,
– Politechnikę Gdańską w Gdańsku,
– Wojskową Akademię techniczną w Warszawie,
– Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie,
– Uniwersytet Jagielloński w Krakowie,
– Uniwersytet Zielonogórski w Zielonej Górze,
– Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika Polskiej Akademii Nauk w Warszawie,
– Instytut Chemii Bioorganicznej Polskiej Akademii Nauk – Poznańskie Centrum Superkomputerowo – Sieciowe w Poznaniu,
– Uniwersytet Technologiczno – Przyrodniczy w Bydgoszczy.

Podpisanie porozumienia odbyło się 6 listopada 2012 na Politechnice Gdańskiej.

Główne cele i zadania konsorcjum to połączenie potencjału naukowego i technicznego instytucji członkowskich Konsorcjum dla realizacji zadań badawczych, rozwojowych i technologicznych w dziedzinach nauk technicznych i podstawowych, eksploracji kosmosu, transferu i przetwarzania danych oraz radioastronomii, a w szczególności doprowadzenie do budowy radioteleskopu o roboczej o roboczej nazwie Hevelius RT90+ (średnica czaszy co najmniej 90 metrów), oraz bazy laboratoryjnej.
Koordynacja prac projektowych, realizacja budowy radioteleskopu RT90+ i obiektów towarzyszących.
Zaprojektowanie, budowa i uruchomienie aparatury naukowej stanowiącej wyposażenie radioteleskopu RT90+.
Koordynacja i prowadzenie badań naukowych przy pomocy radioteleskopu RT90+ i towarzyszącej jemu bazy laboratoryjnej.
Kształcenie i rozwój kadry naukowej.

Założenia budowy radioteleskopu:
– System optyczny: Cassegrain’a.
– Średnica czaszy reflektora w kształcie paraboloidy obrotowej: co najmniej 90 m.
– Średnica lustra wtórnego w kształcie hiperboloidy obrotowej: około 9 m (powierzchnia aktywna).
– Zakres ruchów anteny (w wysokości): od 25 do 90 stopni.
– Śledzenie: w każdym kierunku
– Precyzja sterowania dla pozycjonowania i śledzenia: 0,002 stopnia.
– Całkowita waga: około 1000 ton.
– Zakres częstotliwości pracy: od 1 do 22 GHz w ognisku wtórnym.
– Liczba niezależnych torów odbiorczych: początkowo 784, a docelowo 1600.
– Rozdzielczość spektralna: 1 kHz.
– Rozdzielczość czasowa: 0,1 msec